Thursday, January 25, 2007

Ο εφιάλτης

.
Να που ξανάρθε στον ύπνο μου ο εφιάλτης. Πάνε κοντά δυο χρόνια που έχω να τον δω και πίστεψα ότι είχα ηρεμήσει, όμως αυτός έκανε πάλι την εμφάνισή του χτες το βράδυ, ίσως σήμερα το πρωί, τα ξημερώματα εφόσον τον θυμάμαι τόσο καλά. Έτρεχα, λέει, κυνηγημένος, κάποιος ή κάποιοι με κυνηγούσαν, ποιοι και για ποιο λόγο είναι άγνωστο, ο εγκέφαλός μου ή δεν τους θυμάται ή δεν έδωσε σημασία σ’ αυτό το μέρος του ονείρου. Εγώ τρέχω να σωθώ, τρέχω σαν τρελός, ώσπου βρίσκομαι στο χείλος ενός γκρεμού. Κοιτάζω κάτω, ο γκρεμός κομμένος λες με ξυράφι, απύθμενο βάθος, αλλά λαμπυρίζει το γαλάζιο της θάλασσας. Τι να κάνω, από το να πέσω στα χέρια των αγνώστων διωκτών, βουτάω. Πέφτω, πέφτω, πέφτω, περιμένω την απότομη επαφή με το νερό που θα δώσει ένα τέλος, αλλά ξαφνικά ένα πλοιάριο, μικρό καρυδότσουφλο εμφανίζεται από το πουθενά για να με σώσει. Είναι μια λέξη, μια τοσοδούλα, τρισύλλαβη ίσως, λέξη στη μέση του γαλάζιου που σπεύδει, με αρπάζει καθώς πέφτω και με ταχύτητα ιλιγγιώδη με αφήνει σώο και αβλαβή στην παραλία. Μια λέξη με έσωσε.

Τόσες φορές μια λέξη, η ίδια λέξη –είμαι απολύτως σίγουρος γι’ αυτό- τελευταία στιγμή εμφανίζεται από το πουθενά και με σώζει. Προσπαθώ να τη διαβάσω, να διακρίνω τα γράμματα, τις συλλαβές, τα φωνήεντα, τα σύμφωνα. Τίποτα. Την άλλη φορά, την άλλη φορά, λέω στον εαυτό μου, θα την διαβάσω, θα την προλάβω. Αλλά και την επομένη τα ίδια. Μια λέξη, η ίδια λέξη με σώζει. Ποια λέξη δεν ξέρω.

7 comments:

Anonymous said...

Καλημέρα. Ευτυχώς που υπάρχουν μικρές λεξούλες τρισύλλαβες λεξούλες αγάπη, ειρήνη , άνθρωπος και μας σώζουν από τους εφιάλτες μας
meril

scalidi said...

Μακάρι να έχουν τη δύναμη οι λέξεις να μας σώζουν. Το θέμα είναι να κάνουμε πως δεν το καταλαβαίνουμε, γιατί τότε μας σώζουν πραγματικά.

ioeu said...

οησιπη...

Θεοδόσης Βολκώφ said...

Από τα πιο βαθιά σου κείμενα, Λευτέρη... Η τελευταία παράγραφος μιλά την αλήθεια...

Βολκώφ

dodo said...

Καλά που υπάρχει η λέξη...

paroussa said...

Ενας εφιάλτης μέ καλό τέλος, παύει να είναι εφιάλτης.
Αυτή η λεξούλα κρύβει τεράστια δύναμη. Ψέματα;

el-bard said...

meril
Μπορεί να είναι κι έτσι. Αφού μας φτάνουν στο αμήν και μας κοψοχολιάζουν, μας επιφυλάσσουν καλό τέλος. Μέχρι τότε όμως;;; Και μέχρι πότε;

scalidi
ας κάνουμε, λοιπόν, πως δε το καταλαβαίνουμε. Και στο κάτω-κάτω "χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι". Με το συμπάθειο! Καταλαβαίνεις εσύ.

pythia
Τώρα που αγόρασα καινούργιο στρώμα φοβούμαι πως οι εφιάλτες θα με εγκαταλείψουν. Και τι θα κάνω χωρίς αυτούς;

ioeu
Σωστός!!!

Θεοδόση
Σ' ευχαριστώ. Χαρά μου να σε βλέπω και να διαβάζω δικά σου κείμενα.

dodos
Κάποιοι άλλοι θα έλεγαν ευτυχώς που υπάρχουν οι εικόνες. Να χαίρεσαι!

paroussa
Εφιάλτης είναι, παρούσα μου, γιατί μέχρι να σωθώ καταπίνω την ψυχή μου. Και ποιος μου λέει ότι στο τέλος θα έρθει η βάρκα-λέξη; Εκείνη τη στιγμή δεν το ξέρω, δεν το συνειδητοποιώ και παθαίνω.