Saturday, January 06, 2007

Η επιφάνεια των Επιφανείων

.
Πριν αρκετά χρόνια κι αφού είχαν χαθεί αρκετοί σταυροί στο βυθό της θάλασσας κατά την ημέρα του αγιασμού των υδάτων, άρχισαν οι παπάδες να τους δένουν με κορδέλα, ώστε να τους έχουν σίγουρους. Και σε περίπτωση που δειλιάσει ο πιστός και δεν πέσει επί των υδάτων και σε περίπτωση που οι θαρραλέοι κολυμβητές δεν καταφέρουν να τον βρουν στο βυθό, ανάμεσα σε βράχια, φυτά και ψάρια, εκείνοι να τον έχουν του χεριού τους. Ακόμη και τους ξύλινους σταυρούς έδεναν μην τους πάρει το κύμα μακριά και τους κυνηγούν μετά με τις βάρκες.

Στο Κεφαλάρι, λοιπόν, της Αργολίδας καμιά εικοσιπενταετία πριν από το σωτήριό μας έτος, μόλις ο βουτηχτής έπιασε τον κορδελοδεμένο σταυρό, δεν τον άφηνε με τίποτα από τα χέρια του. Φοβήθηκε μήπως του αρπάξει το τρόπαιο κάποιος άλλος; Φοβήθηκε μήπως ο παπάς μπερδευτεί και δε δώσει τα εύσημα σ’ αυτόν; Δεν ξέρω. Από την άλλη μεριά, όμως, ο παπάς από τη στεριά τραβούσε την άκρη της κορδέλας με δύναμη. Γιατί να ήθελε κι αυτός να αποσπάσει το σταυρό από τα χέρια του πιστού κολυμβητή ούτε αυτό το γνωρίζω. Ειπώθηκε αργότερα ότι μεταξύ των δύο υπήρχε και κάποια κόντρα σε άλλο επίπεδο. Έτσι, από τη μια τραβούσε ο παπάς από τη στεριά, από την άλλη ο νέος. Μέχρις ότου, σ’ αυτή τη θεία διελκυστίνδα, υπερίσχυσε, όπως ήταν φυσικό, ο νέος. Μετά από ένα δυνατό, τελειωτικό τράβηγμα, ο παπάς, με μια απίθανη τούμπα βούτηξε στα κρύα νερά με όλα τα σέα και τα μέα του φωνάζοντας και σπαρταρώντας σαν ψάρι. Φούσκωναν τα ράσα κι επέπλεαν ενώ το σώμα σαν βαρίδι το ρουφούσε ο βυθός. Τελικά, κατάφερε να συγκρατηθεί στην επιφάνεια.
Τον έσωσε βέβαια, καθώς πιστεύουν όλοι, η μέρα η άγια, τα Επιφάνεια.

13 comments:

ioeu said...

Η διελκυστίνδα ανάμεσα σ' αυτό που ζω και σ' αυτό που ονειρεύομαι...
Είναι άραγε το δεύτερο πιο νέο, να υπερισχύσει?

scalidi said...

Πιος θέλει να μείνει ένας επιφανής αφανής; ούτε ο βουτηχτής

paroussa said...

Στήν θεσσαλονίκη, αντίθετα μένει ο σταυρός με την κορδέλα στα χέρια του βουτηχτή.Ο μητροπολίτης φεύγει, και ο τυχερος με το σταυρό στο χέρι πάει, αφου ντυθεί, στην εκκλησία γιά την ευλογία του.
Λέτε, τώρα που το σκέφτομαι, να φοβάται την διελκυστίνδα;

el-bard said...

ioeu
Θα νικήσει το πιο πραγματικό!

scalidi
Ούτε, σωστά.

pythia
Καλή χρονιά, μάντισσα.

paroussa
Τώρα πια, εκτός από κορδέλα, ρίχνουν ξύλινο σταυρό. Οπότε και να τον χάσουν δεν τρέχει τίποτα.

Anonymous said...

Άντε πάλι έγινε το θαύμα να πάμε σπίτια μας να περιδρομιάσομε
Υ.Γ. Σου στειλα κείμενό μου το λαβες;

el-bard said...

anonymous
Δεν καταλαβαίνω ποιος είσαι. meril?

Anonymous said...

Τι εννοείς ποιος; Ποια μάλλον ...α, συγνώμη δεν υπόγραψα..
meril

teiresias said...

Γέλασα πολύ....Να 'σαι καλά.Μετά από μια κουραστική ημέρα...
Εξυπνότατο!!!

el-bard said...

meril
δεν έλαβα κανένα κείμενο. Το μέιλ μου είναι leftbar@hotmail.com. Αναμένω.

Τειρεσία
Εννοείται πως είναι 100% αλήθεια.

Socrates Xenos said...

Κατά έναν απόλυτο τρόπο
Ελ ευ και ...Θέρος



* δε μπόρεσα να μπω αλλιώς

scalidi said...

ελ, υπέροχο τεμπλέιτ...σου πάει καλύτερα από όλα τα προηγούμενα...με γειά!

el-bard said...

Σ
σ' ευχαριστώ. Θέλει κάποιες διορθώσεις. Δεν μπορώ με καένα τρόπο να φτιάξω τα Recent Posts.

dodo said...

Και επετεύχθη τελικώς ο αγιασμός τών υδάτων; ;)