.......................................................................αφιερωμένο εξαιρετικά
Ήταν, λοιπόν, που λέτε μια φορά κι έναν καιρό μια κολόνα. Μια τσιμεντένια κολόνα από αυτές τις συνηθισμένες της ΔΕΗ. Όταν ξεφύτρωσε στο σταυροδρόμι είχε κι ένα φως επάνω της και φώτιζε το δρόμο τις νύχτες. Πολύ γρήγορα τη λάμπα την έσπασαν παιδιά με πέτρες (τότε υπήρχαν ακόμη πέτρες στους δρόμους της Αθήνας). Ο δήμος την αντικατέστησε και το φως ξεχυνόταν πάλι και φώτιζε λίγο τα σκοτάδια μας. Κάποιος γαβριάς, όμως, την ξανάβαλε αμέσως σημά

Έψαξα να την βρω την κολόνα αυτή χτες που ξαναπέρασα από την παλιά μου γειτονιά. Δεν ήταν εκεί. Τα καλώδια τα πέρασε η ΔΕΗ υπόγεια, δεν της χρειαζόταν άλλο, λοιπόν, και την απέσυρε. Και ούτε πέτρες έχει πια η ασφαλτοστρωμένη ταχείας κυκλοφορίας λεωφόρος για εξάσκηση στο σημάδι ούτε παιδιά υπάρχουν στους δρόμους για κρυφτό και κυνηγητό. Για τους αφισοκολλητές δημιουργήθηκαν τεράστια ειδικά πάνελ κατά μήκος της λεωφόρου, για να κολλούν τις διαφημίσεις των νυχτερινών κέντρων και των καλσόν. Κι οι άνθρωποι τώρα πια δεν κατουράνε στους δρόμους, εκπολιτίστηκαν. Ούτε και οι έφηβοι παίζουν με φλόμπερ, αλλά με καλάζνικοφ και τελευταίας τεχνολογίας οπλικά συστήματα στις οθόνες των υπολογιστών τους.
Για κολόνες να μιλάμε τώρα;