Κατόπιν αορτής

Πριν τρεις βδομάδες ακριβώς, Κυριακή ξημερώματα, είδα ένα εκπληκτικό όνειρο. Από αυτά τα όνειρα που σε ξεκουράζουν, σου δίνουν κουράγιο, σου λένε προχώρα, δεν είναι τίποτα, ένα κακό όνειρο ήταν όλα, δεν είναι δυνατόν να πάθεις τίποτα εσύ. Ήμουν, λέει, υγιής, τα χέρια μου ήταν ολοκάθαρα, από την κοιλιά μου δεν ξεπηδούσαν σωλήνες και το στήθος μου δε διέτρεχε καμιά τομή. Ήμουν καλά και υγιής, κι όλα τ΄ άλλα ήταν απλώς γεννήματα της φαντασίας μου. Απόδειξη; Ότι δεν ήμουν φασκιωμένος σε νοσοκομείο. Τέλειο όνειρο. Μετά άνοιξα τα μάτια μου και σήκωσα ψηλά τα χέρια μου. Να δω και να βεβαιωθώ. Είδα τότε τους ορούς, είδα τις παροχετεύσεις στο κορμί μου, είδα την ουλή να κατρακυλάει από το λαιμό μου και κάτω, από βόρεια προς νότια. Αχ, το καλό ήταν όνειρο, η πραγματικότητα ήταν αυτή που φοβόμουν.

Τότε αμέσως πέρασαν από τη σκέψη μου όσα πράγματα πρόλαβα να αγαπήσω στη ζωή μου. Κυρίως τα πρόσωπα της ζωής μου. Αλλά το ίδιο γρήγορα άρχισαν να τρέχουν μπροστά στα μάτια μου όσα δεν είχα προλάβει ακόμη: τραγούδια και μουσικές και δεν είχα ακούσει, βιβλία που δεν είχα διαβάσει, πρόσωπα που δεν τους είχα εκφράσει ακριβώς αυτό που είχα μέσα μου γι’ αυτά. Αλλά και στιγμές που ήθελα να ξαναζήσω, που δεν τις είχα χορτάσει: ξημέρωμα στη θάλασσα με το Ναύπλιο απέναντί μου, μια βροχή δυνατή απ’ αυτές που ξεπλένουν τα πάντα και δεν αφήνουν κανένα λεκέ στο πέρασμά τους, ένα ποτήρι ζεστό γάλα στο τραπέζι, τα παιδιά μου μικρά να ζουζουνίζουν κάτω από το τραπέζι…

Χιλιάδες εικόνες περνούσαν μπροστά από τα τρομαγμένα μου μάτια. Παλιοί μου μαθητές που δεν κατάφερα να τους μεταδώσω τίποτα σχεδόν από την ομορφιά που μας περιβάλλει, ποιήματα που δεν κατάφερα ακόμη να αποκρυπτογραφήσω, σελίδες που είχα σημειώσει να τις ξαναδιαβάσω αργότερα, άλλες τσεκαρισμένες να τις διαβάσω της Ελένης, ιδέες για ένα διήγημα… Χιλιάδες.

Κι εκεί, με τα χέρια σηκωμένα σε μια τελετουργία άγνωστη μέσα στις εντατικές και στους θαλάμους, νεόκοπος μάγος με το κορμί του μπαλωμένο, αποφάσισα όλα αυτά να τα κάνω! Ένα ένα κι όλα μαζί. Ναι, θα τα κάνω. Έστω κι έτσι… κατόπιν αορτής!