Friday, May 04, 2007

Ο καθείς και η τσέπη του

.
Πέρασε ολόκληρος μήνας δίχως να κρεμάσω στο μπλογκ μου τίποτα. Κάτι οι διακοπές του Πάσχα κι οι βαρυστομαχιές, κάτι οι διάφοροι Τσιτουρίδηδες με ομόλογα και παγαποντιές, με αποπροσανατόλισαν. Δεν προσπαθώ να δικαιολογηθώ. Ή μάλλον, ας το θέσω αλλιώς: όσο δικαιολογημένος μπορεί να είναι ο Τσιτουρίδας, άλλο τόσο δικαιολογημένος είμαι κι εγώ.
Προσπαθώ να πιάσω το νήμα από κει που το άφησα. Αδύνατον! Άλλο απασχολεί τη σκέψη μου. Επειδή ζω σε μια μικρή πόλη που με ενδιαφέρει (αν και εγώ φαίνεται να της είμαι πλήρως αδιάφορος), θα ασχοληθώ με αυτήν.
Χθες γιόρταζε ο πολιούχος Άργους Άγιος Πέτρος. Και μαζί με τις λιτανείες, τους λόγους, τις παρελάσεις, την αργία, τα χαρούμενα πρόσωπα, τις ευχές και τα λοιπά, έμαθα και κάτι άλλο: ο νέος δήμαρχος, ο οποίος αναγνώρισε μερικούς μήνες πριν ότι παρέλαβε καταχρεωμένες δημοτικές επιχειρήσεις, παρέθεσε λουκούλειο γεύμα σε πεντακόσια περίπου άτομα (διευθυντές, διοικητές και άλλους «επισήμους») γιορτάζοντας και μ’ αυτόν τον τρόπο τον πολιούχο. Από την άλλη, στην αρχή της χρονιάς ο δήμος -διά του δημάρχου- ισχυριζόταν ότι δεν είχε να πληρώσει υπαλλήλους του.
Ο καημένος ο Δημοσθένης, μαλώνοντας τους συμπολίτες του, αναφέρει στον Κατ’ Αριστοκράτους λόγο του: «Παλιά η πόλη ήταν εύπορη και είχε λαμπρή δημόσια εμφάνιση, αλλά σε ιδιωτικό επίπεδο κανείς δεν υπερείχε από τους πολλούς. Απόδειξη αυτού είναι το επόμενο: Την οικία του Θεμιστοκλή και του Μιλτιάδη και των άλλων έξοχων ανδρών της εποχής εκείνης, αν βέβαια κάποιος από σας γνωρίζει ποια είναι, βλέπει πως δεν ήταν καθόλου μεγαλοπρεπέστερη από τις οικίες των πολλών, ενώ τα οικοδομήματα της πόλης και τα άλλα κατασκευάσματα είχαν τέτοια μεγαλοπρέπεια και ωραιότητα, ώστε κανείς από τους μεταγενέστερους να μην μπορεί να τα ξεπεράσει».
Επειδή, λοιπόν, βλέπω στη μικρή μου πόλη να κατοικούν πολλοί ιδιώτες σε πραγματικά παλάτια, πολλοί δηλ. να υπερέχουν ολοφάνερα, ενώ τα δημόσια οικοδομήματα να είναι απλώς υποφερτά, όταν δεν είναι για φτύσιμο.
Επειδή ο δήμος φαίνεται να μην έχει χρήματα να επιτελέσει επαρκώς τις καθημερινές και ανηλειμμένες υποχρεώσεις του.
Επειδή δεν είναι εύκολο ούτε κόσμιο αλλά ούτε και λογικό να υποχρεώσεις τον κάθε δήμαρχο να πληρώνει τους υπαλλήλους από την τσέπη του ή να χτίζει με προσωπικά του έξοδα το νοσοκομείο, το σχολείο και το δημαρχείο
Θα πρότεινα κάτι πιο εύκολο, κόσμιο και λογικό:
Όλες αυτές τις παράτες –τραπεζώματα, πυροτεχνήματα, ταξίδια στο εξωτερικό, φρου-φρου, αρώματα, πολυτελείς εκδόσεις και τα τέτοια που αποσκοπούν κυρίως σε μικροπολιτικά συμφέροντα- να τα πληρώνει ο καθένας –δήμαρχος, βουλευτής, υπουργός κλπ.- από την τσέπη του.
Υπάρχει αντίρρηση;

23 comments:

paroussa said...

Γειά σου Λεφτέρη,

Ηξερα οτι χρειαζόσουν χρόνο και ερεθίσματα γιά να επιστρέψεις στο μπλόκ σου και σε περίμενα.
Μου αρέσει πάντα να σε διαβάζω.
Οσο γι αυτό που ρωτας:
Μακάρι να γινότανε.
Γιατί πρέπει να κανουν μνημόσυνα με ξένα κόλλυβα;

el-bard said...

Ω! paroussa
Το πιο ευχάριστο ξεκίνημα. Δε σου κρύβω πως μόλις είδα το μαγικό αριθμό 1 στον αριθμό των σχολίων, ο νους μου πήγε στην κοινή καλή μας φίλη. Αμέσως μετά σ' εσένα, αλλά δεν το θεώρησα καθόλου πιθανό. Φαντάζεσαι, λοιπόν, τη χαρά μου μόλις διαπίστωσα πως ήσουν εσύ.
Χαθήκαμε. Χρόνο χρειαζόμουν, όχι ερεθίσματα, καλά το λες.
Μνημόσυνα με ξένα κόλλυβα! Κι αυτό καλά το θέτεις.

Anonymous said...

Επειδή δεν μου είσαι αδιάφορος, επειδή έχεις δίκιο και επειδή η νέα Δημοτική αρχή κατάλαβε το λάθος της και συζητήθηκε το θέμα, όπως το θέτεις, αποφασίστηκε να μην επαναληφθεί το επίσημο δείπνο μετά τη λιτανεία της εικόνας του Αγίου Πέτρου ξανά. Αυτά προς ενημέρωσή σου.

Anonymous said...

Καλησπέρα! Εγώ όπως βλέπω είμαι το Νο 4 και συμφωνώ μαζί σου, αν αυτό έχει καμιά σημασία. Πάντως χαίρομαι για τη στάση της νέας σας δημοτικής αρχής. Και για την απόφαση και για το θάρρος να παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος.
"η"

Anonymous said...

Μα Oυδεμία απολύτως...
Καλώς 'ηρθες λοιπόν στον κόσμο του διαδικτύου. Μας έλειψες το ξέρεις;
meril

scalidi said...

και υπάρχουν τόσοι συμπολίτες που πεινάνε, ας έκανε γεύματα για κείνους

ξέρεις τι βλέπουν τα μάτια μου καθημερινά εδώ; είναι τρέλα. άνθρωποι τόσοι με ανάγκη. προχθές ένα παλικαράκι με την εξάρτησή του πιθανόν, μέσα στο φούρνο ζητιάνευε κανένα ψιλό. του λέω πάρε ό,τι θες, δικό μου. ξαφνιάστηκε, αλλά πήρε, κι αυτή ήταν η πιο γλυκιά τυρόπιτα της ζωής μου, που μάλιστα δεν την έφαγα εγώ. (δεν το λέω ως καλή πράξη, γιατί στην ουσία δεν ήταν, αφού δεν τον βοήθησα στην πράξη αποτελεσματικά) αλλά κάθε μέρα συναντάω το ίδιο συνεχώς και το παίρνεις απόφαση ότι δεν μπορείς να βοηθήσεις, δεν έχεις τα μέσα και αρκείσαι μόνο στο να θλίβεσαι. σκέτη θλίψη!

el-bard said...

σομις

Καλή η ενημέρωση εκ μέρους σου. Δεν ξέρω αν είναι και η επίσημη άποψη της δημοτικής αρχής αυτή. Πάντως στο ερώτημα δεν απαντάς: το θέμα για μένα δεν είναι αν μεταννοούν και δεν θα επαναληφθεί το γεύμα κατά την εορτή του Αγίου Πέτρου (η άκρως διπλωματική σου απάντηση, όμως, μπορεί να δεχτεί το ενδεχόμανο να γίνει το ίδιο μικροσπολιτικό τραπέζωμα σε κάποια άλλη γιορτή, συναδέλφωση, εγκαίνια, πάρτι κλπ.), αλλά αν πρέπει να τα πληρώνουν από την τσέπη τους. Το "συγγνώμη, λάθος!" για μένα θα ήταν να πληρώσει τα σπασμένα και φαγωμένα από την τσέπη του ο δήμαρχος. Αυτό θα ήταν.
Γιατί οι συγγνώμες καλές είναι, αλλά είναι τζάμπα.

el-bard said...

Ο σόμις όμως είναι φίλος και παραμένει φίλος. Και δε θέλω να βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Ούτε να πιστεύει ότι αυτά τον αφορούν. Το ξέρουμε κι οι δυο μας, Σ., ότι δε βρίσκεσαι στο ίδιο τσουβάλι.

el-bard said...

"η"
Και για σένα ισχύει η παραπάνω απάντηση. Με ποια απόφαση της δημοτικής αρχής συμφωνείς και χαίρεσαι; Με την απόφαση να παραθέσει γεύμα; Γιατί άλλη απόφαση δε γνωρίζω.
Είναι, βέβαια, και αυτή που λέει ο σόμις. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε θα κάνουν ένα γερό φαγοπότι του Αγίου Βαλεντίνου!!!

el-bard said...

meril

Ε, να 'μαι λοιπόν που ξανάρθα. Δόξα να'χει ο γιαραμπής (έτσι ωραία δεν το είχες θέσει;).

el-bard said...

Σταυρούλα

Μου άρεσε η τυρόπιτα, ρε γμτ. Το καταλαβαίνω αυτό πολύ βαθιά. Εντάξει, δε βοηθάς γενικά, δε σώζεθς τον κόσμο, αλλά εκείνη τη στιγμή ξέρεις πώς νιώθει κι εκείνος; Στο φούρνο; Μετά από χίλιες απορρίψεις;

dodo said...

Μα, ήταν γιά τον Άγιο Πέτρο. Τον Κλειδοκράτορα τού Επουράνιου Βασιλείου. Να μην τον περιποιηθούμε λιγάκι; Έναν τόσο χρήσιμο Άγιο... ;-)

Socrates Xenos said...

Το χρειάζομαι να `ρχομαι κάπου κάπου εδώ.
Για το κάπου κάπου το ρυθμίζεις ευθύνεσαι εσύ με τ` αραιά σου δημοσιεύματα, αλλά μας αποζημιώνεις.
Να `σαι καλά!

el-bard said...

dodos

Αυτό ακριβώς λέω κι εγώ, φίλε μου. Αν ήταν γι' αυτόν τον Άγιο Πέτρο, θα έκανα την πάπια. Αλλά δεν πρόκειται περί αυτού, του κλειδοκράτορα. Είναι άλλος Άγιος Πέτρος, νεότερος κατά πολλούς αιώνες. Δεν ξέρω πόσο χρήσιμος, πάντως όχι τόσο όσο ο συνονόματός του, ο του Παραδείσου.
Τώρα τι έχεις να πεις;

el-bard said...

Σωκράτη,
Να ήμουν, λεει, ελεύθερος, εννοώ να μην είχα ανάγκη να δουλεύω σκληρά για τα προς το ζην και να μπορούσα να ήμουν, λέει, όλη μέρα παρέα με τα κείμενα...
Κάπου-κάπου, φίλε μου. Ας είναι κι έτσι. Κάπου-κάπου.

ΔΙΟΝΥΣΟΣ said...

Οι ενεργοί πολίτες με καίριες και σαφείς παρεμβάσεις στα πολιτικά δρώμενα βλέπω δεν λείπουν κα στη γειτονιά σας.Εκτιμώντας σκέψεις και κινήσεις σας.E-epiloges.

el-bard said...

Σας ευχαριστούμε για την παρηγοριά, Διόνυσε.
Δε λείπουν από καμιά γειτονιά. Το θέμα είναι τι πετυχαίνουν τελικά.

ioeu said...

Καμία!!!

scalidi said...

Φοβάμαι ότι δεν θα ξεφύγουμε ποτέ απ' αυτά, δυστυχώς, σ' αυτή τη χώρα. Μακριά νυχτωμένοι πάντα και "τραπεζωμένοι"...

Anonymous said...

Μακάρι να μη βρεθούμε στη θέση των δημάρχων.Τότε να δω με τι θα κάνουμε μνημόσυνο!
Άλκης

el-bard said...

ioeu
Αχ, Γιάννη! Ωραία1 Και τι κάνουμε τώρα;

vasiliki
Και μένα έτσι μου φαίνεται. Ο τόπος αυτός δε θα αλλάει ποτέ, που έλεγε κι ο κυρ-Νίκος.

Άλκη
Μωρέ ας ήμασταν δήμαρχοι και σου'λεγα εγώ. Ίσως γι' αυτό το λόγο δε θα γίνουμε ποτέ.

Anonymous said...

Φοβάμαι τους δημαρχαίους μα πιο πολύ φοβάμαι τον εαυτό μου αν γίνω δημαρχαίος.Ή αν γίνω οπαδός τους(δες σομις).Γι αυτό γέμιζε το blog σου.Για να μη μας μένει χρόνος.
Άλκης

el-bard said...

Μετά από το τελευταίο σούπερ σχόλιο του Άλκη, τρέχω και κρεμώ κείμενο.