Tuesday, October 30, 2007

Συρματόπλεγμα

.
Δεν μπορώ να βλέπω τα θλιμμένα σου μάτια. Τα κουρασμένα μάτια σου. Είναι σαν τα συρματοπλέγματα της φυλακής που φτάνουν μέχρι τον ουρανό και που μόνο αν τα χαλάσεις, αν ανοίξεις με το ψαλίδι τρύπες, θα μπορέσεις να ξεφύγεις. Δε δύνασαι ποτέ να τα ξεπεράσεις αλλιώς. Δεν μπορείς, ας πούμε, να πηδήξεις από πάνω τους, δεν μπορείς να τα σκαρφαλώσεις ούτε να κάνεις πως δεν τα βλέπεις και σαν ιδεαλιστής Ιησούς να περάσεις ανάμεσά τους.
Δεν μπορώ τα θλιμμένα μάτια σου, τα κουρασμένα. Είναι που τ’ αγαπώ ακόμη όπως ο ίδιος ο φυλακισμένος –της φυλακής που έλεγα πριν- αγαπάει το κελί του. Γιατί όταν χιόνιζε στα προαύλια των ανθρώπων, αυτός δεν κρύωνε. Κι όταν έβρεχε έξω ο κόσμος, αυτός είχε μία στέγη.
Τι θα γίνουν τώρα τα θλιμμένα μάτια σου; Πού θα ακουμπήσουν; Κλείσε τα βλέφαρα τώρα που φεύγω. Ράψε και το συρματόπλεγμα να κρατηθούν οι αναμνήσεις. Μη με κοιτάς. Είναι μια παγωμένη άνοιξη τα μάτια σου αυτή τη νύχτα που δε λέει να ξημερώσει ο ουρανός.

17 comments:

Τάσος Ν. Καραμήτσος said...

Σπαρακτικός αποχαιρετισμός

meril said...

Έι έι ...θλίψη κι αγάπη...
Αχ, ζωή...

el-bard said...

τάσος ν. καραμήτσος
Αντί αντίο.

meril
Γιατί είπες κι εσύ "αντίο" και το έκλεισες;

meril said...

Καμιά φορά πρέπει να το λες....
Αλλά σε σένα θα ρχομαι

scalidi said...

τώρα το ότι κλαίω από μέσα μου, όπως και διαβάζω από μέσα μου, λέει κάτι; τι να λέει; τίποτα δεν λέει...
βρε λεφτέρη, το πιο συγκινητικό σου και είναι τόσο λίγες κουβέντες

Anonymous said...

El-bard,όταν χιονίζει στα προαύλια των ανθρώπων και βρέχει έξω ο κόσμος, η βροχή και το χιόνι, τα μάτια μου και τα μάτια του άλλου, κυλούν στις βελούδινες φλέβες του χρόνου Μου.
* Συγγνώμην για τις ... προεκτάσεις μου (σαν 3μετρη ετερόφωτη μπαλαντέζα !)στο σχόλιό σου.Μου βγήκε.
Σε έχω συνηθίσει εις τα επικολυρικά σου ουχί εις τα λυρικά, αλλά .. ανθρωπος είσαι και εσύ,δείχνω κατανόηση !

Anonymous said...

El-bard,όταν χιονίζει στα προαύλια των ανθρώπων και βρέχει έξω ο κόσμος, η βροχή και το χιόνι, τα μάτια μου και τα μάτια του άλλου, κυλούν στις βελούδινες φλέβες του χρόνου Μου.
* Συγγνώμην για τις ... προεκτάσεις μου (σαν 3μετρη ετερόφωτη μπαλαντέζα !)στο σχόλιό σου.Μου βγήκε.
Σε έχω συνηθίσει εις τα επικολυρικά σου ουχί εις τα λυρικά, αλλά .. ανθρωπος είσαι και εσύ,δείχνω κατανόηση !

el-bard said...

anonymous
Επικολυρικά; Εγώ;

el-bard said...

scalidi
Ε!!! κάτι λέει, δεν μπορεί...

meril said...

Είμαι πάλι εδώ ..(είπες κάτι για συνέπεια;)

paroussa said...

Ειναι δύσκολο και σκληρό να πεις αντίο.Κάποτε όμως είναι και αδύνατο.
Οπως είπες, υπάρχουν φυλακισμένοι που
αγαπούν την φυλακή τους.

el-bard said...

meril
δεν είπα τίποτα για συνέπεια. Αν έλεγα πάντως, θα εννοούσα τον εαυτό μου ως τον ασυνεπέστερο όλων.

el-bard said...

Αχ, Ειρήνη!
Ποιος δεν αγαπάει το κελί του, άραγε;

scalidi said...

παρούσα μου, ελπίζω να είσαι καλά, χάρηκα που σε βρήκα εδώ. και ποιος δεν έχει το δικό του συρματόπλεγμα, ακόμη κι αν είναι κήπος με ρόδα που τρυπάνε να τον δεσμεύει...

meril said...

Είσαι καλά ναι;

el-bard said...

meril
Καλά είμαι, ναι. Απλώς σκέφτηκα να κάνω ένα διάλειμμα.

scalidi said...

άσε τα διαλείμματα πια και γράψε μας εδώ κανένα διάλυμα λέξεων να φχαριστηθούμε... :)))))))))

χτυπάει κουδούνι για μέσα...