«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του».(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)
«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...».
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007).
Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.
Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.
Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.
Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com/, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.
«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»
(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας).
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:
«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»
Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:
* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ.
* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ.
* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ.
* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ.
ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ
ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ
5 comments:
Λευτέρη, θλιβερή η ιστορία της Αμαλίας. Και το απελπιστικό είναι ότι υπάρχουν κι άλλες Αμαλίες που δεν μπόρεσαν να φτιάξουν blog, και έτσι η περίπτωσή τους μόνο στους οικείους έμεινε γνωστή.
Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου στο post μου. Δεν σου απάντησα εκεί, δεν έχω διάθεση να γράψω λέξη πριν τελειώσει αυτή η ιστορία.
Θα τελειώσει, Μπάμπη, θα τελειώσει.
Θυμάσαι τι λέει ο Χικμέτ; "Τα σκυλιά γαυγίζουν, το καραβάνι προχωρεί".
Η Αμαλία θα ζεί πάντα μέσα στις καρδιές σας. Για όλους εμάς όμως που δεν την γνωρίσαμε θα είναι η απόδειξη οτι όλοι, για το μόνο που ενδιαφέρονται, είναι το χρήμα. Χρήμα χρήμα χρήμα.... οι άνθρωποι σκοτώνουν ανθρώπους και πλανήτη, για να κερδίσουν χρήμα. Δημιουργούν ψεύτικα φαγητά που τα πασάρουν σαν «της καλύτερης ποιότητας», πίνουν καθημερινά ποτά που προκαλούν καρκίνο, προσφέρουν υπηρεσίες χωρις να ενδιαφέρονται πραγματικά για τον συνάνθρωπό τους. Υπηρεσίες απο babysitters, γιατρούς, δασκάλους και καθηγητές, μέχρι ταξιτζήδες, ερλάβους έργων, οικοδόμους, αρχιτέκτονες και άλλους πολλούς. Εγώ πιστεύω για όλους.
Δεν υπάρχει ανθρωπιά στις μέρες μας. Ο καθένας κοιτάει το πορτοφόλι του αδιαφορώντας για την ζωή του άλλου.
Ευαγγελάτε προχώρα και κάνε μας κάθε εβδομάδα αποκαλύψεις. Ανοιξε μας τα μάτια και δείξε μας τι να φοβόμαστε. Πές μας για αυτούς που μας ποτίζουν με «καθαριστικά πισίνας» στα πανάκριβα εστιατόρια. Πές μας για το αγγελούδι μας που κοιμάτε σε παιδική κούνια που είναι φτιαγμένη απο ξύλο MDF, που προκαλεί ερεθιμό στα μάτια στη μύτη και στον λάρρυγα, και πιθανώς καρκίνο, πές μας για τα «αποφάγια» της σαλάτας που οι εστιάτορες τα κάνουν σάλτσα για τα μακαρόνια και τα ξανασερβίρουν.. πές μας για τα σαμπουάν που χρησιμοποιούν στα κομμωτήρια, που αν και το μπουκάλι γράφει WELLA ή PanteneProV μέσα του περιέχει σαμπουάν «του κιλού» απλά και μόνο για να κλέψεις τον πελάτη. Δείξε μας πώς καθαρίζουν τις τουαλέτες που καθόμαστε στα νοσοκομεία, με την σφουγγαρίστρα που καθάριζαν το πάτωμα!! Πές μας για τις τηγανητές πατάτες που παραγγέλνουμε απο τις ψησταριές και τα σουβλατζίδικα, και που έχουν τηγανιστεί σε λάδι που έχει τηγανίσει κάνω απο 1 τόνο πατάτες καθημερινώς. Τα κορεσμένα λίπη φτάνουν κοντά στο 40%, ενώ η μέγιστη επιτρεπόμενη ποσότητα είναι 3. Αυτός είναι ο καρκίνος κύριοι. Αυτός είναι ο κόσμος μας.
- Σε τί κόσμο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας Νίκο Ευαγγελάτο?
- Σε τί κόσμο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας Νίκο Τσιαμσίκα?
(πραγματική συνομιλία)
Και τέλος, ξαναδείξε μας για τους γιατρούς που τα πέρνουν, που γεμίζουν τις τσέπες τους και αδειάζουν τις συνειδήσεις τους απο τη μιά στιγμή στην άλλη. Που δεν βοηθούν τους συνανθρώπους μας που τους εχουν ανάγκη, απλα και μόνο γιατι «δεν τα έχουν». Που ενώ οι ασθενείς πεθαίνουν εκείνοι αλλάζουν αυτοκίνητα κάθε 6 μήνες...
Αυτά σκέφτομαι και ταράζομαι.
Δεν μεταδίδω άλλο!!!
~~Hierophant~~
Ιεροφάντη
Κι εγώ ταράζομαι, αλλά τι βγαίνει. Πότε θα τους πιάσουμε όλους αυτούς; Εδώ η τηλεόραση τα δείχνει και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός, όχι μόνο των υγειονομικών υπηρεσιών αλλά ούτε και το δικό μας...
Much thanks to you for setting aside an ideal opportunity to distribute this data extremely helpful instagram viewer
Post a Comment