tag:blogger.com,1999:blog-27371127.post9080685276543238705..comments2023-10-10T14:42:59.129+03:00Comments on Κείμενα και Ζωή: Η Ποίηση της Ποίησηςel-bardhttp://www.blogger.com/profile/10967197146228495959noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-27371127.post-909766544549373672008-05-17T10:33:00.000+03:002008-05-17T10:33:00.000+03:00Ναι οκ ίσως παρά είμαι ρομαντική αλλά μ' αρέσει η ...Ναι οκ ίσως παρά είμαι ρομαντική αλλά μ' αρέσει η φυγή της ποίησης πάνω στην στίλβουσα Γιαμάχα. Πήγε να βρει καθαρότερους τόπους.<BR/>Δεν είναι η εποχή μας αντιποιητική. Είναι οι άνθρωποι πάντα.ellinidahttps://www.blogger.com/profile/08964684987533166861noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27371127.post-9505161423869991592008-02-13T18:07:00.000+02:002008-02-13T18:07:00.000+02:00Είμαι περίεργη τα πιστεύεις αυτά που λες; Τα πιστε...Είμαι περίεργη τα πιστεύεις αυτά που λες; Τα πιστεύεις;<BR/>Σου δώθηκε μια φωνή δεν μπορείς να την κρατάς για σένα. Δεν δικαιούσαι (ακριβώς με τόσα που ακούμε)merilhttps://www.blogger.com/profile/15769434406051478340noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27371127.post-37415700319571893412008-02-12T23:29:00.000+02:002008-02-12T23:29:00.000+02:00merilΠλάι σ' όλα αυτά τα ψέματα που ακούμε γύρω μα...meril<BR/>Πλάι σ' όλα αυτά τα ψέματα που ακούμε γύρω μας αυτόν τον καιρό (Ζαχόπουλοι και Siemens και...και...και...) θα είναι πολύ βαρύ (και βαρετό) να προσθέτω κι εγώ τις δικές μου αλήθειες.el-bardhttps://www.blogger.com/profile/10967197146228495959noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27371127.post-21099023994982996942008-02-12T11:19:00.000+02:002008-02-12T11:19:00.000+02:00Όλο περνώ και ξαναπερνώ...Χάθηκες πάλιΔεν σου πανε...Όλο περνώ και ξαναπερνώ...<BR/>Χάθηκες πάλι<BR/>Δεν σου πανε πως σε δύσκολους καιρούς η φωνή σου είναι πολύτιμη;merilhttps://www.blogger.com/profile/15086853979429049709noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27371127.post-47414090577565311702008-02-04T19:07:00.000+02:002008-02-04T19:07:00.000+02:00λες κι έχω να` ρθω εδώ κάτι αιώνεςΛεφτέρηκι έτσι ...λες κι έχω να` ρθω εδώ κάτι αιώνες<BR/>Λεφτέρη<BR/>κι έτσι να νιώθω<BR/>σχεδόν απελπισμένος σα να` χω τραβήξει το τελευταίο σχοινί διάσωσης<BR/>και καταφτάνει κομμένο<BR/><BR/>μοιράζομαι τον προβληματισμό μα<BR/>τίποτα μέσα μας δεν αλλάζει<BR/>ή δεν μπορεί να μας αλλάξει<BR/><BR/>καλό βράδυ φίλεSocrates Xenoshttps://www.blogger.com/profile/12594645680699313438noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27371127.post-53875333312227401542008-01-26T08:34:00.000+02:002008-01-26T08:34:00.000+02:00πάντα η Ποίηση είναι..."αντιποίηση" εξουσίας...χαι...πάντα η Ποίηση είναι..."αντιποίηση" εξουσίας...<BR/><BR/>χαιρετώioeuhttps://www.blogger.com/profile/04891644186340501247noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27371127.post-17028293019838826892008-01-22T17:35:00.000+02:002008-01-22T17:35:00.000+02:00Λεφτέρη, είναι μια ατέλειωτη συζήτηση που απασχολε...Λεφτέρη, είναι μια ατέλειωτη συζήτηση που απασχολεί αρκετά τους σύγχρονους αισθητικούς ερευνητές. Με σίγουρο το ότι η ποιητική ανάγκη του ανθρώπου δεν φεύγει, παρά μόνο αλλάζει εξωτερικά, η συστατική ουσία της Τέχνης παραμένει ίδια. Δεν λέμε ότι δεν υπάρχει μια κάποια αμηχανία των παλιότερων μπροστά σ' αυτό που μαγειρεύεται, αλλά έτσι είναι η ιστορία μας. Έχουμε ανάγκη από μια ποιητική ομορφιά; Μήπως για λίγο καιρό πρέπει να ασκηθούμε σε training σιωπής, γιατί είπαμε πολλά και δεν ήταν όλα απαραίτητα; Φιλιά.Nikos Goudanakishttps://www.blogger.com/profile/15002127217757064525noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-27371127.post-19869646583610714262008-01-22T14:40:00.000+02:002008-01-22T14:40:00.000+02:00"...η “ποίησις” το ’σκασε από κοντά μας με ιλιγγιώ..."...η “ποίησις” το ’σκασε από κοντά μας με ιλιγγιώδη ταχύτητα πάνω σε μια στίλβουσα χιλιάρα Γιαμάχα..."<BR/>εξαιρετική εικόνα :) τη ζήλεψα, ήθελα να την είχα σκεφτεί :)<BR/><BR/>Η Ποίηση της Ποίησης<BR/>που το σκασε <BR/>μια μέρα<BR/>ωσάν πετούμενο πτηνό<BR/>μαύρο και τεθλιμμένο,<BR/>άφησε τις πλερέζες της<BR/>να κείτονται στο τότε,<BR/>και γύρισε <BR/>απαστράπτουσα<BR/>πάνω στη μηχανή της<BR/>να ρίχνει τα μελάνια της<BR/>ωσάν σουπιά φευγάτη<BR/>και λέρωνε σελίδες της και ολόλαμπρες οθόνες,<BR/>με κάτι λέξεις<BR/>τρομερές που άλλαζαν το χάρτη.<BR/><BR/>:))))))))))))))))scalidihttps://www.blogger.com/profile/09945901967997081129noreply@blogger.com